Op vliegveld opgewacht door onze Nederlands sprekende gids Masffr en chauffeur Judi. ' s avonds laat aangekomen in hotel, nog snel wat gegeten en toen lekker tidur.
De volgende dag op tijd weer vertrokken naar Bukit Lawang, om naar het natuurreservaat te gaan.
Rond 12:00 uur daar aangekomen en via een hang-loopbrug bij onze eco lodge aangekomen. Een leuke lodge, eenvoudig maar voldoende. Geen internet, geen TV, geen koelkast, geen warm water en een badkamer/toilet in de buitenlucht. (Von, toch heel anders dan Kalibaru!!).
Om 13:30 met een Indo-ranger de jungle ingetrokken op zoek naar onze familie, de Orang Oetang.
Het was een 3 uur durende enerverende en moeilijke tocht - bergachtig en soms nauwelijks begaanbare paden. Maar het resultaat was er dan ook naar!
We zijn nog nooit zo dichtbij in het wild levende Orang Oetangs geweest. Het zijn - ook in het wild - absoluut geen agressieve beesten, heel anders dan bijv. bavianen.
Vandaag (maandag) naar onze volgende stop: Berastagi op zo'n 1500 meter hoogte. Onderweg nog bij een krokodillenfarm gestopt, waar een paar duizend krokodillen waren gehuisvest (dit was een uit de hand gelopen hobby van een particulier).
Berastagi is bekend om zijn fruit- en bloemenmarkten. Vanavond weer een luxe slaapplaats.
Sampai bertumi lagi.
RoWi
Merk dat jullie je goed thuis voelen bij de bosmensen, geweldig,eigen bangsa{fam},toch?
BeantwoordenVerwijderenProbeer jullie ook op google te volgen, geweldig mooi gebied,richting Berastagi/Kabanjahe-Tobameer.
En na zo'n vermoeiende dag is zo'n luxere tempat tidur( met klambu?) natuurlijk heerlijk!(geen toilet met jongko en cèbok?). Selamat tidur.
Bol
Hallo Rowi,
BeantwoordenVerwijderenWordt het niet onderhand tijd om een woordenboek mee te leveren. Er staan voor ons blanken veel onbekende woorden in die soms afgeleid kunnen worden van het verhaal, maar soms ook geheel onvertaalbaar. Alleen Yvonne en Paul en anderen zullen er geen moeite mee hebben. Maar verder genieten we van jullie verhalen en foto's. Die van Wilma en die Oerang Oetang was samengesteld denk ik. Kan me niet voorstellen dat Wilma die aap zo maar de hand gaf.
groet Hans en Carla
Wat leuk, bij de oerang oetangs zijn wij ook nog geweest en ook de koude douche roept herinneringen op!
BeantwoordenVerwijderen