Zondag 06-10:
Laatste vakantiedag op Lombok! We hebben een dagtrip geboekt naar de Gili-eilanden met een zgn. 'Glassbottom-boat', omdat we niet zeker weten of we zelf ook gaan snorkelen. Om 08:00 u opgehaald door onze inmiddels vetrouwde gids Ayu en naar een haventje gereden, ong. 30 minuten naar het noorden.
Daar werden we door Ayu verrast met een stuk heerlijk gebak ter ere van onze 35e trouwdag! Geweldig leuk dat ze dat had onthouden.
Daarna zijn we met de boot de zee opgevaren. Halverwege op weg naar het eiland Gili Air zijn we even overboord gegaan om te kijken of we konden snorkelen. Dat ging dus helemaal mis! Het peil van de Java zee is ongeveer 1 cm gezakt! Dan maar via de glazen bodem de koralen en vissen bekeken. Geweldig mooi onderwater panorama. Op Gili Air zijn we even het strand opgegaan om wat te drinken. Daar hebben we het snorkelen weer uitgeprobeerd en toen we eenmaal de 'techniek' door hadden, ging het prima. Het is geweldig om te doen en Wilma was niet meer uit het water te slaan.
Vervolgens door naar Gili Trawangan, het grootste van de 3 eilanden en het drukste bezocht vanwege de vele restaurants en bars, duik- en surfclubs.
We hebben eerst een toer op het eiland gemaakt met een doka (paardje en karretje). Het zat wat krap maar was wel leuk. Op het eiland wonen ongeveer 150 families, de rest zijn toeristen. Voor alle voorzieningen - vooral water! - moet een boottocht naar Lombok worden gemaakt, want op het eiland zelf is niets aanwezig.
Daarna hebben we gelunched en ongeveer 2 uur gesnorkeld. We hebben de vissen onder water gelokt met kruimels van crackers en ze aten zo ongeveer uit je hand. Je was omringd met vissen, geweldig mooi.
Er was een schrijnend contrast met de luxe en de weelde op het paradijselijk eiland. Vlak naast een boot met toeristen lag een boot met zandzakken voor het bouwen van waarschijnlijk weer een hotel. De arbeiders moesten met de ong. 20 kg zware zakken op hun hoofd vanaf de boot over het strand naar de bouwplaats lopen, terwijl ze de voorbijgaande toeristen vriendelijk toeknikten. We voelden ons er dan ook niet echt gemakkelijk bij.
Op het eiland Gili Meno konden we vanwege de harde wind niet aanleggen. We hebben nog een tijdje de prachtige onderwater scenes bekeken - ook nog 2 grote zeeschildpadden gezien- en toen terug naar Lombok. Met dat ritje hadden we een deja-vu van 4 jaar geleden toen we van de Gili-eilanden terug moesten naar Senggiggi Beach. Wilde zee, kletsnat en koud! Gelukkig duurde dit ritje maar een goed half uur en we kwamen (in de regen) weer in het haventje aan. Wat droge spullen aangetrokken (het was maar een buitje van 15 minuten) en toen terug naar het hotel.
We zijn 's avonds gaan eten in een Italiaans restaurant, aan het strand in de zand maar erg donker. Heel lekker gegeten met een flesje wijn erbij (we hadden tenslotten wat te vieren) en toen terug met vervoer van het restaurant. Dat was dus een open reclame wagentje met aan alle kanten de schreeuwende teksten voor Alberto's Cafe!
Was wel lachen.
Het was een mooie laatste dag op Lombok. Morgen kunnen we rustig inpakken en nog ontbijten, zwemmen en lunchen want we hoeven pas om 14:00 uit te checken. Om 15:00 worden we dan naar het vliegveld gebracht voor onze vlucht van 19:25 uur.
Morgen zullen we nog een berichtje plaatsen nadat Hans en Carla ons vanaf Schiphol thuis hebben gebracht.
Het was een geweldig mooie en lange reis.
Groetjes
RoWi
Lang was het zeker, maar ook geweldig!
BeantwoordenVerwijderenWat hebben jullie veel gezien en beleefd en leuke berichten op het blog geplaatst. Zo hebben wij van een afstand heerlijk mee kunnen genieten.
Wij wensen jullie een goede thuisreis toe en tot gauw...
Groetjes Peet en Ren're
Hoi RoWi,
BeantwoordenVerwijderenAllereerst van harte Proficiat met jullie 35e trouwdag. Wij pas 29. Maar ja wij zijn ook nog heel jong dus. Dat met dat snorkelen heb ik ook gedaan Carla durfde dat niet. Het is ongelofelijk wat je onder water een compleet andere en schitterende natuur hebt.
Wij zullen jullie op Schiphol in het kouder wordende Nederland ontvangen morgenvroeg.
groetjes en bedankt dat we een beetje mochten meereizen door mooi en soms lelijk Indonesië .
Hans en Carla